Stichting Victor in het nieuws.
Geplaatst op 31 mei 2010 door J.Onink
Het volgende artikel verscheen op 28 April 2010 in het Stadsnieuws van Tilburg. Het artikel is geschreven door Jan Loonen
Hermi (38), Hendrik-Jan (40), Veronique (2½) en Victor van Engelen (6) zijn nu weer een maand terug van een derde reis naar Curaçao voor dolfijnentherapie voor Victor. Het ‘gewone’ leventje heeft weer zijn draai gekregen maar de herinneringen aan dit derde verblijf zijn volop aanwezig. Victor wordt binnenkort 7 jaar oud.Toen hij bijna drie jaar was, is een hersenafwijking vastgesteld. Victor heeft een beschadiging van de witte stof van de hersenen. Dit heet periventriculaire leukomalacie (PVL). Dit uit zich in een verstoring van de hersensignalen naar zijn spierstelsel, waardoor hij een tragere motorische ontwikkeling doormaakt. Hermi en Hendrik-Jan weten intussen alles over allerlei verschillende therapiën en Hermi hoorde einde 2007voor het eerste iets over dolfijnentherapie in Curaçao.
Naar de dolfijnen
Zij trokken er in maart 2008 voor het eerst naar toe en Victor kwam er letterlijk en figuurlijk in en warm bad. Hermi: "Victor werd meteen geaccepteerd, zoals hij was en dat gaf hem een enorm zelfvertrouwen. De therapeuten waren geweldig voor hem en de dolfijnen zijn zachte knuffelbeesten waar hij zich meteen lekker bijvoelde." Hendrik-Jan: "Maar dan kom je na een heerlijk en nuttig verblijf thuis en hoe nu verder. Om een lang verhaal kort te houden, we hebben uiteindelijk gekozen voor een eigen behandelplan en thuisprogramma voor Victor. We hebben nu rondom hem een team van therapeuten opgebouwd en we zien enorme vorderingen in zijn ontwikkeling. Ons ultieme doel is Victor in het regulier onderwijs te laten instromen. Maar er is nog een lange weg te gaan." Hermi geeft aan, dat er in al die jaren veel emotionele momenten zijn geweest. "Ik lag ergens in november 2008 met migraine in bed. Mijn moeder was hier om te helpen en pabo-studente Hanneke, die Victor les gaf, liet mij toch roepen, want wat bleek: Victor kon schrijven.
Emotioneel moment
Dat was een zeer emotioneel moment voor ons. Bovendien was het een ommekeer voor Victor. Dat hij zich kon uiten maakte hem een stuk rustiger in zijn gedrag. Hij kon nu met speciale letterkaarten zijn verhaal doen en dat werkte ook positief door in de andere therapien." Bij ons tweede bezoek aan Curaçao dacht Victor, dat hij nu zou gaan praten. Toen dat niet bleek te lukken was hij enorm teleurgesteld en hij wilde niet meer het water in. Maar de kracht van de therapeuten daar is, dat ze hem toch weer zo ver hebben gekregen en te accepteren, dat alles in stapjes gaat." Hermi was verpleegkundige maar zorgt nu voor Victor. Ze past ook zelf elke dag therapie toe met spieroefeningen voor zijn mond. "Begin 2010 hebben we de Victor stichting opgericht, " zegt Hendrik-Jan. "Op die manier bieden we voor ouders handvaten die in een zelfde situatie zitten. Bovendien kunnen we als klankbord dienen. De zorgkosten voor Victor worden deels gedekt door het ziekenfonds en deels uit het persoonsgebonden budget (PGB) van de AWBZ. De reizen naar Curaçao komen voor eigen rekening." Meer informatie vind U op deze website.